Pierwszym etapem zakładania firmy jest wybór jej formy. To czy nasze przedsiębiorstwo pod względem organizacyjnym i prawnym będzie jednoosobową działalnością czy spółką zdeterminuje wielkość środków potrzebnych na jego założenie.
Od czego zacząć zakładanie firmy?
Aby nasza firma mogła zacząć funkcjonować, niezbędna jest jej rejestracja poprzez wypełnienie wniosku CEIDG-1. Rejestracja jest bezpłatna, a wniosek można założyć online albo udając się do właściwego urzędu gminy. W formularzu podajemy swoje dane osobowe oraz informacje na temat zakładanej firmy w tym:
- rodzaje wykonywanej działalności wg PKD
- główne miejsce wykonywania działalności
- formę opodatkowania
- czy rodzaj prowadzonej dokumentacji rachunkowej.
Złożenie wniosku do CEIDG powoduje również wpisanie do Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej, a tym samym nadanie numeru REGON. Dodatkowo informuje ZUS o nowym płatniku składek na ubezpieczenie społeczne.
Kolejnym krokiem na drodze do własnej działalności jest założenie firmowego konta bankowego. Jest to o tyle ważne, że wprowadzone na początku 2017 r. zmiany wymagają, aby wszystkie transakcje powyżej 15 000 zł były opłacane przelewem. W innym przypadku nie będzie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Polskie prawo pozwala na używanie konta osobistego jako konta firmowego. Jednak aby móc skorzystać z takiej możliwości należy dołączy do druku CEIDG-1 wypełnione załączniki: CEIDG-RB i ZBA.
Założyłem firmę, czy muszę być płatnikiem VAT?
Po założeniu działalności gospodarczej niezbędne jest również jej zgłoszenie we właściwym Urzędzie Skarbowym. Przedsiębiorcy, którzy chcą zostać płatnikami VAT muszą w nim złożyć wypełniony druk VAT-R. Formularz musi trafić do fiskusa najpóźniej na dzień przed rozpoczęciem działalności.
Istnieją jednak sytuacje, w których przedsiębiorca może być zwolniony z płacenia podatku VAT. Zwolnienia przedmiotowe pozwalają na zwolnienie z VAT ze względu na rodzaj wykonywanej działalności i dotyczą m.in. usług związanych z ochroną zdrowia, ubezpieczeniowych czy nauki języków obców.
Druga z możliwości pozwala na zwolnienie z VAT ze względu na obroty. W tym wypadku właściciel firmy może zrezygnować z rejestrowania się jako płatnik aż do chwili, gdy w danym roku podatkowym jego sprzedaż nie przekroczy kwoty 200 000 zł. Z tego przywileju wyłączeni są m.in. dostawcy niektórych towarów i usług, a także firmy świadczące usługi prawnicze czy jubilerskie.
Jaką formę opodatkowania wybrać?
Przedsiębiorcy mogą podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych, podatkiem liniowym lub w formie ryczałtu. Z pierwszej możliwości, poza osobami, które to zadeklarowały, korzystają ci właściciele firm, którzy nie uzupełnili wniosku CEIDG-1 o formularz PIT-16 lub nie złożyli odpowiedniego oświadczenia w US. Zgodnie z tym modelem wysokość płaconego podatku zależy od wysokości dochodów podatnika i wynosi 18 lub 32 proc.
Podatek liniowy zakłada stałą stawkę w wysokości 19 proc. Z kolei osoby fizyczne opłacające podatek ryczałtem mogą skorzystać z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub karty podatkowej. Pierwsza z możliwości przysługuje jedynie tym, których działalność wymienia ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym. Z reguły stawki ryczałtu wynoszą od 2 (w przypadku rolników) do 20 proc. w zależności od tego, z jakiego tytułu został osiągnięty przychód.
W przypadku rozliczenia w oparciu o kartę podatkową przedsiębiorca nie musi prowadzić żadnej ewidencji, ustalać wysokości podatku czy nawet składać zeznań podatkowych. Kwotę należnego podatku wylicza mu Urząd Skarbowy na podstawie danych szacunkowych.
